UV-printen is een unieke methode van digitaal printen waarbij gebruik wordt gemaakt van ultraviolet (UV) licht om inkten, lijmen of coatings te drogen of uit te harden zodra deze in aanraking komen met papier, aluminium, foamboard of acryl. De technologie kan zelfs worden gebruikt voor vrijwel elke print, zolang deze maar op de printer past.
UV-uithardingstechnologie – het fotochemische droogproces – werd oorspronkelijk geïntroduceerd als een manier om gelnagellak die bij manicures wordt gebruikt snel te drogen, maar is onlangs door de grafische industrie overgenomen voor het afdrukken van alles op borden en brochures. naar bierflessen. Het proces is hetzelfde als bij traditioneel printen, met als enige verschil de gebruikte inkt, het droogproces en de kwaliteit van het geproduceerde product.
Bij conventioneel printen worden oplosmiddelinkten gebruikt; deze kunnen verdampen en voor het milieu schadelijke vluchtige organische stoffen (VOS) vrijgeven. De methode produceert en gebruikt ook warmte en bijbehorende geuren. Bovendien is er extra spuitpoeder nodig om te helpen bij het inktcompensatieproces en het drogen, wat enkele dagen kan duren. De inkt wordt door de afdrukmedia opgenomen, waardoor de kleuren lijken te vervagen en verkleuren. Het drukproces beperkt zich voornamelijk tot papier- en kaartmedia en kan daarom niet worden gebruikt voor materialen zoals plastic, glas, metaal, aluminiumfolie of acryl, zoals UV-printen.
Bij UV-printen worden kwik-/kwarts- of LED-lampen gebruikt voor uitharding in plaats van voor verwarming; speciaal ontworpen UV-licht met hoge intensiteit volgt nauwgezet de speciale inktverdeling op de printmedia en droogt zodra het is aangebracht. Omdat de inkt vrijwel onmiddellijk verandert van een vaste stof of pasta in een vloeistof, verdampt deze niet en komen er dus geen VOC's, giftige dampen of ozon vrij, waardoor de technologie milieuvriendelijk is en de CO2-voetafdruk vrijwel nul is.
Inkten, lijmen of coatings bevatten een mengsel van vloeibare monomeren, oligomeren – polymeren bestaande uit een klein aantal zich herhalende eenheden – en foto-initiatoren. Tijdens het uithardingsproces wordt licht met een hoge intensiteit in het UV-gedeelte van het spectrum, bij golflengten tussen 200 en 400 nm, geabsorbeerd door de foto-initiator, die een chemische reactie ondergaat (chemische verknoping) en ervoor zorgt dat de inkt, coating of lijm gaan hechten. onmiddellijk uitharden.
Het is gemakkelijk in te zien waarom UV-printen de traditionele thermische droogtechnieken op water- en oplosmiddelbasis heeft overtroffen, en waarom het in populariteit zal blijven groeien. Niet alleen versnelt de methode de productie – wat meer werk in minder tijd betekent – naarmate de kwaliteit verbetert, neemt ook het aantal afwijzingen af. Natte inktdruppels worden geëlimineerd, waardoor er geen sprake is van wrijving of vervuiling, en omdat het vrijwel onmiddellijk droogt, is er geen verdamping en dus geen verlies aan laagdikte of volume. Fijnere details, scherpere en levendigere kleuren omdat de printmedia niet absorberen: het kiezen van UV-printen boven traditionele printmethoden kan het verschil zijn tussen het produceren van een luxeproduct en het gevoel minder superieur te zijn.
De inkten hebben ook verbeterde fysieke eigenschappen, verbeterde glans, betere krassen, chemische weerstand, oplosmiddelbestendigheid en hardheid, betere elasticiteit, en afwerkingsproducten profiteren ook van verbeterde sterkte. Ze zijn duurzamer, weerbestendig en beter bestand tegen vervaging, waardoor ze ideaal zijn voor bewegwijzering buitenshuis. Het proces is ook kosteneffectiever: er kunnen meer producten worden geprint in minder tijd, met een betere kwaliteit en minder uitval. Het gebrek aan VOS betekent bijna minder schade aan het milieu, en de praktijk is duurzamer.
